Rondje Ederveen 12 juni 2010

Niet alleen Running2000 loopgeweld in Zwolle en Oosterhout, maar ook in het mooie gelderse dorp Ederveen. Sanne Sinbald en ik deden goede zaken in het Rondje Ederveen. Sanne die na een lange blessurepauze de snelle schoenen had aangetrokken om eindelijk weer eens haar eerste wedstrijd te lopen. Wedstrijd ritme ontbrak natuurlijk nog, maar met een eindtijd van 22.34 op het winderige parcours en een tweede plaats bij de dames, mocht Sanne toch tevreden zijn. Sanne vond haar tijd natuurlijk wat tegenvallen want ze is beter gewend, maar de blessure heeft niet opgespeeld tijdens haar eerste wedstrijd. Dus een goede start om weer snel in de 20 mimuten te duiken in de komende tijd.
Ikzelf leverde in het Ederveense rondje, strijd met de jeugd. Tja, dat krijg je als je wat ouder wordt. Daarnaast vreesde ik ook sterke tegenstand van een aantal PK veteranen, maar dat bleek uiteindelijk toch mee te valen. Na 300m kwam ik al op kop te liggen en nam de jeugd op sleeptouw. Toch een vreemd gevoel om op kop te lopen. Maar wel genieten. Alleen voetstappen achter je. Aangezien er een behoorlijke wind stond en ik gisteren nog een behoorlijk zware training had gedaan had ik vandaag geen lage 18 in het hoofd. Gewoon lopen op een mooie klassering was vandaag de taak. Maar met jeugd is het oppassen. Het zou niet de eerste keer zijn dat ze mij in de laaste honderd meters nog voorbij sprinten. Ik besloot dan ook de eerste kilometers behouden te lopen en dan bij kilometer 4 te kijken of ik weg kon komen. Bij kilometer werd dus versneld en de voetstappen achter mij vervaagden door de wind en de steeds grotere afstand. De voorfietser moest de laatste kilometer flink aanpoten om mij voor te blijven. In korte tijd werd een verschil van meer dan een halve minuut gemaakt en mocht ik onder Ederveens applaus de streep als eerste passeren.

Dorpsloop Hoogland 19 mei 2010

Na 2 jaar van afwezigheid weer eens op naar Hoogland. Op voor 7 rondjes. Niet rondom de kerk, maar wel er vlak bij. Hoogland had zich weer opgemaakt voor de Dorpsloop. Een spektakelstuk waarbij eerst vele scholieren zich de benen uit het lijf lopen om vervolgens het startschot te laten knallen voor de 7.2 km door de hoofdstraat en zijstraten van Hoogland. 500m mooi asfalt en 700m straatsteentjes en stoepen. Maar toch altijd weer een leuke happening waarbij je altijd weer de de snelle mannen van AV Triathlon en Altis tegenkomt. En tegenwoordig natuurlijk ook het VRT team. Van VRT natuurlijk mijn grote vriend maar ook ietwat concurrent Hans R. Helaas was ik vandaag de enige Running2000zender. Melanie's naam viel verscheidene keren, maar hoe hard de speaker ook riep, ze bleef onvindbaar. Zich stilletjes aan het voorbereiden voor haar NK. Voor de wedstrijd wat inlopen met snelle Rijk en Hans R. Mijn maag protesteerde wat en ik had de hoop dat ik niet ietwat te zwaar getafeld had. Typisch weer Harry om niet gewoon even een lichte maaltijd te eten. En ik had mij nog wel voorgenomen om vandaag snelle Hans bij te houden. Hans die altijd net van mij weet te winnen. Een kranige veteraan. Na het startschot deed ik wat ik wilde doen. Achter Hans aan. En dat ging goed. Mijn maag voelde weer beter aan en ik liep eigenlijk gewoon lekker. Het was weer wat warmer weer en de oude botten voelde soepel aan en het liep gewoon. Na 2 rondjes was Hans en geloof ik wat zat dat ik steeds in zijn kielzog zat. Hij gaf maar eens aan dat het nu mijn beurt was voor het kopwerk.

En als goede vriend neem je dan natuurlijk het kopwerk over. Het tempo bleef lekker hoog. De rondetijden bleven aardig vlak. Het bleef lekker gaan. Voorste lopers werden ingehaald. Maar ook begon ik heel langzaam van Hans weg te lopen.
Ik hoorde het aan de aanmoedigingen. Achterom kijken deed ik niet. Gewoon gaan. Jeroen van VRT werd ingehaald. En ik kreeg zelfs snelle Rijk in het vizier. Wow het ging echt goed. Alleen nog jonkies voor mij. De laatste ronde ging in en Hans was ik echt kwijt. Een lichtelijk vreugde gevoel bekroop mij en ik wist ook de laatste ronde in een goed tempo door te lopen. Jammer dat het er geen 10 waren. Ik was zeker onder de 37 geëindigd. Moe maar voldaan ging ik over de streep. Als eerste veteraan en met een overall 6e plaats. In een mooie tijd van 26.19. Na nog een half uurtje gezellig nababbelen met de VRT ploeg ging ik voldaan naar huis.

Meerkantenloop Ermerlo 12 mei 2010

Met nog een heerlijk gevoel van de Eemmeerloop was het vandaag weer de traditionele hardloop avond in Ermelo. De Meerkantenloop. Een leuke loop op het complex van Veldwijk. Altijd gezellig daar. Steeds meer lopers en ook steeds meer snellere lopers. Het was vandaag wel koud en ik had geen zin in een 10km. Dus op naar de 5km en werken aan mijn eeuwige doelstelling. De 5km binnen de 18min. Het mag natuurlijk geen trauma worden en gewoon lekker lopen is natuurlijk het belangrijkste. Maar een podium plaats is natuurlij ook altijd een leuke bijkomstigheid. Niet eenvoudig bij de Meerkantenloop. Je komt altijd snelle mannen tegen. Ook vandaag waren Melchior vd Pol en Rob Stuber weer van de partij. Je weet dan van te voren al bijna dat je alleen nog voor een derde plaats kan gaan. Of natuurlijk voor mijn favouriete 4e plaats. Het parcours was iets aangepast en volgens de organisatie sneller. Nou dat zou wat beloven. Het is altijd wel een bochtig parcours dus bij elke bocht de vaart er weer in proberen te houden. Vorig jaar een 18.00 Dit jaar eronder?
Na een minuut stilte ivm het vliegtuigongeluk klink het startschot en gaan we op weg naar een snelle 17.59. Gelijkt mooi mee vooraan, maar natuurlijk al wel weer iets achter op Melchior en Rob. Maar ik loop lekker, ondanks dat het toch wat te koud voor me is. 2 Ronden moeten er gelopen worden en het nieuwe parcours blijkt maar iets aangepast te zijn, maar ik tel nog steeds heel wat bochten. De vaart blijt de eerste ronde er goed in en ik kom door op een 8.46. Nog zo'n rondje en ik ga met een glimlach en blij gevoel naar huis. Ik lig behoorlijk vooraan, maar omdat de 10km ook gelijk gestart is weet je nooit wie er nu de 5 of de 10 loopt. Op de helft van de tweede ronde beginnen de benen toch helaas wat vol te lopen. Helaas. Ik merk dat ik iets aan het vertragen ben. Alhoewel ik wel steeds dichter bij Rob kom. Het wordt spannend. Erop of eronder? De klok komt in zicht en de seconden tikken weg. Tikken langzaam naar de 18 minuten. Nee he, het zal toch weer niet waar zijn. De 5km is net iets te lang. 3 seconden te laat snel ik over de streep. De streeftijd net niet gehaald, maar Jan de Bekker concludeert wel dat ik als 3de over de streep ga. Toch een mooi gevoel. Een mooie 3e plaats en naar huis met een mooie bos bloemen.

Eemmeerloop - Bunschoten - 8 mei 2010

Een en al blijdschap vandaag. We hadden het voor elkaar. Na een zware strijd met het altijd winnende mastersteam van Altis mochten wij dit jaar het Bunschoters hart verdelen onder elkaar. Met het recentelijk en zeer talentvolle Running2000 masterteam mochten we ons verheugen op een eerste plaats bij de masters 40+. En niet alleen snel bij de masters, maar ook nog eens met een 4e plaats in het overall klassement. De 50km afgelegd in mooie tijd van 3hr 05min en 34 seconden, wat ook nog eens een mooi nieuw clubrecord genoemd mag worden. Maar wie zijn we eigenlijk? Titus Mulder. De snelle atleet in zijn jonge jaren. Chris Henet. De snelle atleet in de oudere jaren. Hans Lampe, een bikkel van een triathleet uit Almere. Randy Hendriks, de toffe donder uit Lelystad. En als laatste ondergetekende. Na heel wat e-mailtjes hadden we dit team voor elkaar. Randy die al snel mailde dat een tijd van 3hr05min haalbaar zal zijn. Een tijd waarmee we met Altis de strijd aan zouden kunnen gaan. Het draaiboek werd in elkaar gezet. Bepaald wie welke afstand zou gaan lopen. De 50km bestaat uit verschillende etappe afstanden. Dus bepalen hoe we met de variatie aan lopers de beste eindtijd konden bewerkstelligen. Op tijd bij de wisselpunten zijn. Heerlijk om met elkaar zo de voorbereidingen te maken en de teamspirit te versterken.
Zelfs een fietser geregeld die het hele traject met ons mee zou fietsen. En niet zomaar een fietser, nee een snelle Oostduitse die zoals uiteindelijk zou blijken ons tot topprestaties deed aansporen.

8 mei was aangebroken. Allen keurig op tijd bij het verzamelpunt. Voor de meeste prachtig loopweer. Niet te warm, geen wind en gelukkig geen regen. De spannnig was toch wel van ons gezicht af te lezen. Wat zou het gaan worden. Wat zouden we doen.

Titus mocht het spits afbijten om de eerste 7.5km af te leggen. Een afstand die geen makkelijke afstand bleek te zijn. De hele dijk langs het water was vergeven van de muggen. Dikke zwermen muggen. Flink vlees eten werd het voor Titus. Maar Titus zou Titus niet zijn als hij hierdoor niet uit het veld liet slaan.
Bij het wisselpunt sloeg de schrik ons toch even om het hart. Altis had hun snelste loper op de eerste etappe gezet en lagen al wel even dik 2 minuten op ons voor. Maar ook wij hadden onze snelle troef op het juiste punt ingezet. Chris Henet. De super 50 plusser. Hij mocht aan de bak om de tijd goed te maken. En tjonge tjonge wat kan die man lopen.

Met grote passen liep hij op zijn belager af. 18km/h werd er zelfs gemeten. Hij verslond bijna al zijn voorste opponenten. Ook Altis werd zijn prooi. Bij wisselpunt 2 kwam Chris als tweede aan. Wat een pracht atleet.
Het stokje werd overgedragen aan Hans Lampe. Hans uit Almere die zo'n beetje een thuiswedstrijd liep. Langs de windmolens in de polder. Ook al was er geen wind, hij had de wind in de rug en liep ook dusdaning.

De afstand met Altis Masters werd verder uitgebreid en we werden steeds enthousiaster. We liepen als team eerste bij de veteranen en als 3e plaats overall. Na de Stichtse brug beklommen te hebben en ook weer afgedaald werd Hans afgewisseld door onze Toffe Donder. Randy die de langste afstand voor zijn rekening nam. En ook hij had flink de sporen erin. Onderweg nog even flink aangemoedigd door de teamleden die in de auto al weer op weg waren naar het laatste wisselpunt. Randy en Beate, onze fietsende atlete, aan hun "lot" overlatende voor het afronden van hun 14.2km traject.

Ook Randy liep als een tijger en de Altis masters konden niet dichterbij komen. We lagen nog steeds goed voor de eindzege. Prachtig. Chris, onze nieuwe Running2000 aanwinst was ook super enthousiast. Chris die mij aan het klaarstomen was voor de laatste etappe. Een zware druk lag op mijn schouders. Ik mocht mij natuurlijk niet meer in laten halen door de masters. 't Zou toch niet gebeuren? Maar ook in mijn etappe deed Beate weer haar goede werk. Ze hield de achterhoede goed in de gaten en liet mij niet onder de 16km/uur zakken. Wel kreeg ik steeds de melding dat "geel" mij langzaam op de hielen kwam. Maar "geel" was een senioren team, daar zat het gevaar niet. "Oranje" moest achter ons blijven en dat ging dus lukken. Bunschoten 50km kwam in het zicht.

De mede teamleden kwamen in het zicht en gezamelijk gingen we door de streep. Running two-thousand riep de omroeper. Het eerste verteranen team. Alom blijdschap. Ook bij Henk Mentink die ons was komen verwelkomen bij de streep.
Na een kop koffie of thee en 2 uurtjes wachten mochten we eindelijk de begeerde beker in ontvangst nemen en mochten we gaan smullen van het door ons dik verdiende Bunschoters hart. Een zwaar op de maag liggende lekkernij die natuurlijk ook gedeeld werd door onze directe tegenstanders, maar ook goede vrienden, de Altis Masters.

Met een tevreden blik en allen vol blijdschap kunnen we terugkijken op een geslaagde dag.
Maar we nemen geen afscheid zonder Beate en Henk te bedanken voor hun inzet om deze dag mogelijk te maken. Beate voor haar enthousiaste begeleiding en Henk voor de sponsoring.



Wil je reageren en kan je hier geen bericht achterlaten ga dan naar:
http://harryvantveld.web-log.nl/mijn_weblog/

Kippenrun - Barneveld - 17 april 2010

Ondanks dat de atmosfeer totaal verziekt is met vulkaanas was het een stralende dag. Strak blauwe lucht en geen condensstreep te zien. Heel apart. Dus ook stralend weer om een wedstrijd te lopen in het buurdorp Barneveld. En kwart mararthon. 10,6 km. Een wedstrijd met een veteranen klasse en een wedstrijd met een prachtige naam waarbij je van alles kan denken. De Kippenrun. Voor de liefhebbers ook nog een 1/8 marathon en een halve. Mijn eerste Kippenrun. De verzorging zag er goed uit en de start was vanuit het centrum. Ik had van de vorige edite gehoord dat de Barnevelders gewoon over het parcours liepen tijdens de start en dat het in het Paradijs waardoor het parcours ook doorheen loopt op sommige punten erg smal is. Maar wie wil er niet eens een keertje door het Paradijs lopen. Dus ik was erg nieuwschierig hoe het allemaal zou gaan. Voor de start nog wat babbelen met wat andere Nijkerkse Loopgroep2000 lopers en natuurlijk ook nog even met Snelle Rijk. Rik die je echt overal tegenkomt. Bij de start werden een aantal snelle atleten geinterviewd. Ook wat snelle veteranen die de 10.6km gingen doen. Dus het zou vechten worden om een plaatsje te bemachtingen op het ereschavot.
Na het startschot bleek de normaal gesproken drukke winkelstraat gevrijwaard te zijn van het winkelend publiek en konden we op snelle draf het centrum van het Kippendorp verlaten. Positie was in begin moeilijk te bepalen omdat ook de 5km lopers tussen het deelnemersveld zaten. Na de splitsing kwam de verlossing en mocht ik constateren dat ik op een 5e positie lag, maar wel met 2 oudere lopers voor mij. Achter mij hoorde ik de snelle voetstappen van Tim Tolboom. De winnaar bij de senioren in de vorige editie. Met Tim werd vervolgens heel wat kilometers gezamelijk afgelegd. In ieder geval hoefde ik niet alleen door het Paradijs. Met z'n twee-en wel zo leuk. Ook al mag het Paradijs als iets moois beschouwd worden, het lopen vond ik minder. Alles onverhard met veel bochten, smalle doorgangen en bruggetjes. Niet de allersnelste kilometers, maar samen met Tim waren we toch aardig kilometers aan het vreten. Bij km 6-7 verlieten we het Paradijs en kwamen we weer in de normale wereld. Een wereld met verharde weg en weer her en der een toeschouwer. Toeschouwers die ons vertelden dat we op plaats 5 en 6 liepen. Barneveld centrum kwam weer in zicht en Tim vond het geloof ik welletjes en liep bij mij vandaan. Mij alleen achterlatende op een 6e overall plaats. Het winkelende publiek had nog steeds goed in de gaten dat er nog steeds een hardloopwedstrijd aan de gang was en had een mooi ruim baan gemaakt voor de laatste 600 meter door het centrum. Onder luid applaus en met veel enthousiasme mocht ik mijn eerste Kippenren afsluiten.


Afsluiten met een mooie overall 6e plaats maar wel met een prachtig mooi brons kippetje. Een brons kippetje omdat er ook een veteranen klasse was die mij op een 3e plaats bij de veteranen deed belanden. Op het kippetje moesten we lang wachten, maar het was het wachten waard. Het kippetje heeft voorlopig een mooie plek op de salontafel.

Veluwepoortloop - Nijkerk - 20 maart 2010

Lekkere lente temperatuur, maar wel natterig en heel wat wind. Het is weer Veluwepoortloop tijd. Een thuiswedstrijd. Dit keer nog wel gekozen voor de 5km. Geen veteranen klasse helaas. Dus weer het gevecht aangaan met de jonkies. Een moeilijke opgave omdat het VRT team weer opgedraven was en ik ook nog wat andere bekende snelle lopers tegenkwam. Wel leuk voor de strijd natuurlijk. Na de start de wind in de rug. Daar hou ik van. Dat geeft mij vleugels. Ik kon dan ook de eerste km aardig goed meekomen met de voorste lopers. Lopers van de 5 en de 10km. Snelle Rijk natuurlijk ook op kop bij de 5. Na 1.5km werden de 5 en 10km wegen gescheiden en zag ik dat ik op een 4e plaats aan het huppelen was. De strijd aangaan om een 3e plaats en dat gevecht werd gewonnen en mocht ik een tijdje van deze plaats genieten. Maar een groepje van 3 andere lopers kwam toch dichterbij en vond de aansluiting. Niet meer alleen tegen de wind in, maar het zou nu natuurlijk een strijd worden om een podiumplaats. Helaas werd de strijd al een eind voor de streep gestreden en kon ik het verhoogde tempo niet bijbenen. Zoals gezegd helaas geen veteranen klasse, maar met een 6e overall plaats in 18.42 toch tevreden.

Lokoloop competitie Zeewolde 14 maart 2010

Vandaag was de dag der dagen. Het einde van de Lokoloop competitie in zicht. Nog 1 keer een 5km rondje crossen door de Zeewolder bossen. Koud winderig weer vond ik het maar. Maar goed om eerste te worden in het eindklassement hoefde ik vandaag geen volle bak te lopen. Inhalen konden mijn naaste tegenstanders mij al niet meer. Welke tegenstanders weet ik eigenlijk niet. Het is een leuke loopserie zo de winter door, maar wel iets te makkelijk om eerste te worden.
Na de start ging Nick Hoogendoorn er als een racket vandoor. Hij liep een zeer snelle km en ik een wat langzamere dan normaal. Leek toch helaas dat de benen niet zo soepeltjes liepen als afgelopen dinsdag. Beetje koud, beetje meer wind en de 5km echt alleen op pad. Dus niet even lekker samen lopen met een tegenstander, wat natuurlijk het tempo erin houden ook moeilijker maakt. Maar ach niet zeuren natuurlijk, nog steeds als 3e en dan ook nog eens als oldtimer over de streep. Achter 2 jonge jochies.
Na het uithijgen wachten op de prijsuitreiking, waarbij ik als 40+er het hoogste treedje zou mogen betreden. Tot die tijd gezellig even met de naaste medelopers een krentebolletje eten en babbelen over de mooie loopsport.