Dorpsloop Hoogland 19 mei 2010

Na 2 jaar van afwezigheid weer eens op naar Hoogland. Op voor 7 rondjes. Niet rondom de kerk, maar wel er vlak bij. Hoogland had zich weer opgemaakt voor de Dorpsloop. Een spektakelstuk waarbij eerst vele scholieren zich de benen uit het lijf lopen om vervolgens het startschot te laten knallen voor de 7.2 km door de hoofdstraat en zijstraten van Hoogland. 500m mooi asfalt en 700m straatsteentjes en stoepen. Maar toch altijd weer een leuke happening waarbij je altijd weer de de snelle mannen van AV Triathlon en Altis tegenkomt. En tegenwoordig natuurlijk ook het VRT team. Van VRT natuurlijk mijn grote vriend maar ook ietwat concurrent Hans R. Helaas was ik vandaag de enige Running2000zender. Melanie's naam viel verscheidene keren, maar hoe hard de speaker ook riep, ze bleef onvindbaar. Zich stilletjes aan het voorbereiden voor haar NK. Voor de wedstrijd wat inlopen met snelle Rijk en Hans R. Mijn maag protesteerde wat en ik had de hoop dat ik niet ietwat te zwaar getafeld had. Typisch weer Harry om niet gewoon even een lichte maaltijd te eten. En ik had mij nog wel voorgenomen om vandaag snelle Hans bij te houden. Hans die altijd net van mij weet te winnen. Een kranige veteraan. Na het startschot deed ik wat ik wilde doen. Achter Hans aan. En dat ging goed. Mijn maag voelde weer beter aan en ik liep eigenlijk gewoon lekker. Het was weer wat warmer weer en de oude botten voelde soepel aan en het liep gewoon. Na 2 rondjes was Hans en geloof ik wat zat dat ik steeds in zijn kielzog zat. Hij gaf maar eens aan dat het nu mijn beurt was voor het kopwerk.

En als goede vriend neem je dan natuurlijk het kopwerk over. Het tempo bleef lekker hoog. De rondetijden bleven aardig vlak. Het bleef lekker gaan. Voorste lopers werden ingehaald. Maar ook begon ik heel langzaam van Hans weg te lopen.
Ik hoorde het aan de aanmoedigingen. Achterom kijken deed ik niet. Gewoon gaan. Jeroen van VRT werd ingehaald. En ik kreeg zelfs snelle Rijk in het vizier. Wow het ging echt goed. Alleen nog jonkies voor mij. De laatste ronde ging in en Hans was ik echt kwijt. Een lichtelijk vreugde gevoel bekroop mij en ik wist ook de laatste ronde in een goed tempo door te lopen. Jammer dat het er geen 10 waren. Ik was zeker onder de 37 geëindigd. Moe maar voldaan ging ik over de streep. Als eerste veteraan en met een overall 6e plaats. In een mooie tijd van 26.19. Na nog een half uurtje gezellig nababbelen met de VRT ploeg ging ik voldaan naar huis.

Meerkantenloop Ermerlo 12 mei 2010

Met nog een heerlijk gevoel van de Eemmeerloop was het vandaag weer de traditionele hardloop avond in Ermelo. De Meerkantenloop. Een leuke loop op het complex van Veldwijk. Altijd gezellig daar. Steeds meer lopers en ook steeds meer snellere lopers. Het was vandaag wel koud en ik had geen zin in een 10km. Dus op naar de 5km en werken aan mijn eeuwige doelstelling. De 5km binnen de 18min. Het mag natuurlijk geen trauma worden en gewoon lekker lopen is natuurlijk het belangrijkste. Maar een podium plaats is natuurlij ook altijd een leuke bijkomstigheid. Niet eenvoudig bij de Meerkantenloop. Je komt altijd snelle mannen tegen. Ook vandaag waren Melchior vd Pol en Rob Stuber weer van de partij. Je weet dan van te voren al bijna dat je alleen nog voor een derde plaats kan gaan. Of natuurlijk voor mijn favouriete 4e plaats. Het parcours was iets aangepast en volgens de organisatie sneller. Nou dat zou wat beloven. Het is altijd wel een bochtig parcours dus bij elke bocht de vaart er weer in proberen te houden. Vorig jaar een 18.00 Dit jaar eronder?
Na een minuut stilte ivm het vliegtuigongeluk klink het startschot en gaan we op weg naar een snelle 17.59. Gelijkt mooi mee vooraan, maar natuurlijk al wel weer iets achter op Melchior en Rob. Maar ik loop lekker, ondanks dat het toch wat te koud voor me is. 2 Ronden moeten er gelopen worden en het nieuwe parcours blijkt maar iets aangepast te zijn, maar ik tel nog steeds heel wat bochten. De vaart blijt de eerste ronde er goed in en ik kom door op een 8.46. Nog zo'n rondje en ik ga met een glimlach en blij gevoel naar huis. Ik lig behoorlijk vooraan, maar omdat de 10km ook gelijk gestart is weet je nooit wie er nu de 5 of de 10 loopt. Op de helft van de tweede ronde beginnen de benen toch helaas wat vol te lopen. Helaas. Ik merk dat ik iets aan het vertragen ben. Alhoewel ik wel steeds dichter bij Rob kom. Het wordt spannend. Erop of eronder? De klok komt in zicht en de seconden tikken weg. Tikken langzaam naar de 18 minuten. Nee he, het zal toch weer niet waar zijn. De 5km is net iets te lang. 3 seconden te laat snel ik over de streep. De streeftijd net niet gehaald, maar Jan de Bekker concludeert wel dat ik als 3de over de streep ga. Toch een mooi gevoel. Een mooie 3e plaats en naar huis met een mooie bos bloemen.

Eemmeerloop - Bunschoten - 8 mei 2010

Een en al blijdschap vandaag. We hadden het voor elkaar. Na een zware strijd met het altijd winnende mastersteam van Altis mochten wij dit jaar het Bunschoters hart verdelen onder elkaar. Met het recentelijk en zeer talentvolle Running2000 masterteam mochten we ons verheugen op een eerste plaats bij de masters 40+. En niet alleen snel bij de masters, maar ook nog eens met een 4e plaats in het overall klassement. De 50km afgelegd in mooie tijd van 3hr 05min en 34 seconden, wat ook nog eens een mooi nieuw clubrecord genoemd mag worden. Maar wie zijn we eigenlijk? Titus Mulder. De snelle atleet in zijn jonge jaren. Chris Henet. De snelle atleet in de oudere jaren. Hans Lampe, een bikkel van een triathleet uit Almere. Randy Hendriks, de toffe donder uit Lelystad. En als laatste ondergetekende. Na heel wat e-mailtjes hadden we dit team voor elkaar. Randy die al snel mailde dat een tijd van 3hr05min haalbaar zal zijn. Een tijd waarmee we met Altis de strijd aan zouden kunnen gaan. Het draaiboek werd in elkaar gezet. Bepaald wie welke afstand zou gaan lopen. De 50km bestaat uit verschillende etappe afstanden. Dus bepalen hoe we met de variatie aan lopers de beste eindtijd konden bewerkstelligen. Op tijd bij de wisselpunten zijn. Heerlijk om met elkaar zo de voorbereidingen te maken en de teamspirit te versterken.
Zelfs een fietser geregeld die het hele traject met ons mee zou fietsen. En niet zomaar een fietser, nee een snelle Oostduitse die zoals uiteindelijk zou blijken ons tot topprestaties deed aansporen.

8 mei was aangebroken. Allen keurig op tijd bij het verzamelpunt. Voor de meeste prachtig loopweer. Niet te warm, geen wind en gelukkig geen regen. De spannnig was toch wel van ons gezicht af te lezen. Wat zou het gaan worden. Wat zouden we doen.

Titus mocht het spits afbijten om de eerste 7.5km af te leggen. Een afstand die geen makkelijke afstand bleek te zijn. De hele dijk langs het water was vergeven van de muggen. Dikke zwermen muggen. Flink vlees eten werd het voor Titus. Maar Titus zou Titus niet zijn als hij hierdoor niet uit het veld liet slaan.
Bij het wisselpunt sloeg de schrik ons toch even om het hart. Altis had hun snelste loper op de eerste etappe gezet en lagen al wel even dik 2 minuten op ons voor. Maar ook wij hadden onze snelle troef op het juiste punt ingezet. Chris Henet. De super 50 plusser. Hij mocht aan de bak om de tijd goed te maken. En tjonge tjonge wat kan die man lopen.

Met grote passen liep hij op zijn belager af. 18km/h werd er zelfs gemeten. Hij verslond bijna al zijn voorste opponenten. Ook Altis werd zijn prooi. Bij wisselpunt 2 kwam Chris als tweede aan. Wat een pracht atleet.
Het stokje werd overgedragen aan Hans Lampe. Hans uit Almere die zo'n beetje een thuiswedstrijd liep. Langs de windmolens in de polder. Ook al was er geen wind, hij had de wind in de rug en liep ook dusdaning.

De afstand met Altis Masters werd verder uitgebreid en we werden steeds enthousiaster. We liepen als team eerste bij de veteranen en als 3e plaats overall. Na de Stichtse brug beklommen te hebben en ook weer afgedaald werd Hans afgewisseld door onze Toffe Donder. Randy die de langste afstand voor zijn rekening nam. En ook hij had flink de sporen erin. Onderweg nog even flink aangemoedigd door de teamleden die in de auto al weer op weg waren naar het laatste wisselpunt. Randy en Beate, onze fietsende atlete, aan hun "lot" overlatende voor het afronden van hun 14.2km traject.

Ook Randy liep als een tijger en de Altis masters konden niet dichterbij komen. We lagen nog steeds goed voor de eindzege. Prachtig. Chris, onze nieuwe Running2000 aanwinst was ook super enthousiast. Chris die mij aan het klaarstomen was voor de laatste etappe. Een zware druk lag op mijn schouders. Ik mocht mij natuurlijk niet meer in laten halen door de masters. 't Zou toch niet gebeuren? Maar ook in mijn etappe deed Beate weer haar goede werk. Ze hield de achterhoede goed in de gaten en liet mij niet onder de 16km/uur zakken. Wel kreeg ik steeds de melding dat "geel" mij langzaam op de hielen kwam. Maar "geel" was een senioren team, daar zat het gevaar niet. "Oranje" moest achter ons blijven en dat ging dus lukken. Bunschoten 50km kwam in het zicht.

De mede teamleden kwamen in het zicht en gezamelijk gingen we door de streep. Running two-thousand riep de omroeper. Het eerste verteranen team. Alom blijdschap. Ook bij Henk Mentink die ons was komen verwelkomen bij de streep.
Na een kop koffie of thee en 2 uurtjes wachten mochten we eindelijk de begeerde beker in ontvangst nemen en mochten we gaan smullen van het door ons dik verdiende Bunschoters hart. Een zwaar op de maag liggende lekkernij die natuurlijk ook gedeeld werd door onze directe tegenstanders, maar ook goede vrienden, de Altis Masters.

Met een tevreden blik en allen vol blijdschap kunnen we terugkijken op een geslaagde dag.
Maar we nemen geen afscheid zonder Beate en Henk te bedanken voor hun inzet om deze dag mogelijk te maken. Beate voor haar enthousiaste begeleiding en Henk voor de sponsoring.



Wil je reageren en kan je hier geen bericht achterlaten ga dan naar:
http://harryvantveld.web-log.nl/mijn_weblog/